Nie, gotowe - to jeszcze nie, ale ustalenia poczynione i popchnięte. Czego telefon nie załatwi - to dźwięk osobisty zdecydowanie :) :) :)

ahhahah oj tak, kurcze nawet nie wiem jak Ci wyrazić jak bardzo się cieszę, że ciągle krok za krokiem wszytko w stronę tego miejsca dobrego idzie, tego osiągnięcia cudownego dla Ciebie. Tak wiesz , dzieci jak są małe ich świat i troski są małe ...ale dla nich wielkie...zmieniają się z wiekiem , inna postać przyjmują...ale gdy te marzenia i cele przybierają kształty takie wielkie już dla nas starszych to czasem aż z człowieka sie puszcza ta Niagara. Ojej Maryś !!

taka Ona wzburzona ze mnie emocjami jak wentyl w domu się wypuszcza, bo na spotkaniach trzeba trzymać fason - ale uśmiech (gdyby nie uszy) byłby dookoła twarzy! ♥

Musiałam je tu zatrzymać. Zachować jak w tym pamiętniku zasuszone kwiaty, bo wiem, że za czas będę to wspominała z niegasnącą euforią ;)))

Tak, odsypiam. Ale emocje są wrogiem mojego snu :)
na to recepty nie znalazłam jeszcze :)))

Dobrego Małgoś - ja co prawda dziś nie nadrobię "zaległości" blogowych, bo padam w emocjach (cd)
Serdeczności!

Nawet największy mój uśmiech nie kruszy Zimy za ladą, ale co tam. Masz rację biegałam z uśmiechem przyklejonym na plaster chyba, bo skąd we mnie ta energia - to ja nie wiem!
Idę do snu ją podładować ♥

DZIĘKUJĘ!!! ♥

Oj Maszeńko - ja też :)

No tak słyszałam Kochana, ale ja umiem tylko napisać o tym, co aktualnie w duszy gra i porusza, a ksiązka to wyższa szkoła "jazdy" może kiedyś dorosnę :))))))
Dziękuję nie mniej ♥

A może tak wydać pamiętnik?

wszystko przez ten termometr hahaha - ale faktycznie muszę ten kożuch zaszafować, bo może to on tak to zimno przyciągał :)))))))))

No ja tu wczoraj a w zasadzie dziś w nocy wróciłam poczytać Cię i pooglądać znów i wzięło mnie na rozmowy z Twoimi sukienkami..., ale się rozpisałam.., no istne Polaków nocne rozmowy;) miłego dnia:)

czytałam i DOSKONALE CIĘ rozumiem, bo rysując kierowałam się sercem lubień i miałam dylemat o niezapominajki, konwalie itd... a bratki, bławatki, no szaleństwo w głowie :))))))))

sama podróż jest magiczna! dla podróżowania i powrotu do domu ;)
te dodatki w środku - to jakby poza nawiasem podróży :))))))))
ja mogę chyba powiedzieć, że skoro tak z 5/6 razy rocznie "zaliczam" pociągowe trasy - to emocji podróżowania mi nie brak :)))))

TAK TAK TAK :)))))))

O RETY :)
Wiesz dziś półśrodek - substytut jest też mile widziany. Czasem zwykły uśmiech w znaku jest symbolem emocji. Ja dla tych emocji to dużo oddaję. Lubię to poruszenie strun w środku. One we mnie drgają tym bardziej im słusznie trafiam w czyjeś serce :)
Ale takie słowa mi tu Marto zostawiłaś, że zatrzymam je sobie na długo w pamięci. Oj na długo...
Dziękuję :))))

powiem Ci, że panie Ekspedientki w pasmanteriach (tych, które ja znam) wyprzedziły swoją epokę, ale tam w Łodzi jest miejsce, które z ladą zatrzymało się w czasie! :))))

my w Łodzi jesteśmy w każde wakacje obowiązkowo w pijalni czekolady Wedla w Manufakturze :))) do Łodzi od rodziców mam zaledwie 60km :)

a byłam w manufakturze na obiadku :) :) :)
Zaczarowane miejsce!

Janeczko chwytam łapczywie, pod sercem kładę i ściskam niech mnie chroni :)))))))))

Niech Beatko, niech ;)))))) tyle czekały w szufladzie z marzeniami, więc niech zakwitają

przezabawne, że udało mi się tyle przekazać w poście o podróży z peronem :)****

Bo widzisz... Jakbym miała PJ - to pewnie nie tłukłabym się 2,5 h tym pociągiem (a trasę mamy świetną na Poznań) tylko, że... No właśnie - to odłożyłam na razie "na potem" hahahaha

Ja bez PJ nie wyobrażam sobie teraz mojego życia ;) uwielbiam, no uwielbiam jeździć samochodem...
ale Twoje zdjęcia obudziły wspomnienia...i te podróże całą bandą jak młoda i piękna byłam ;) i z dziećmi małymi nad morze...cudne czasy to były....

jak mi już wydadzą moje - pewnie będę tak miała jak TY, ale puki co zadowalam się czarem wspomnień, bo w pociągach one odżywają. Sama widzisz ile szare zdjęcia marnej jakości wywołały poruszenia w Was, a co dopiero ten turkot ruszającego pociągu i widoki zaokienne :)))

Moje ciało to sobie umie odebrać swój czas i odespać, oj umie ;)))))

To było intercity - wydają swoją gazetę i ja zrobiłam zdjęcia artukułu o tym jakich składników nie łączyć, bo pani Beata Rayzacher dokładnie i precyzyjnie wyjaśniła dlaczego i wskazała palcem skutki :)))
Jak odczytam z tych nieostrych zdjęć wszystko to jakoś przekażę :))))
A lakier malowany w pociągu (hahaha) 5 h drogi nie poszło na marne!
Doczytałam wreszcie książkę, pomalowałam i oko i pazur - miałam czasu, a czasu :))))))))

zasmrodziłaś przedział znaczy zapachem lakieru hahaha .. przegoniłaś potencjalnych dosiadaczy ;) taka ot i sprytna Marysia :)

i wpadła Pani Konduktor jak malowałam wydac mi resztę za bilet, bo wpadłam do pociągu jak ruszał zdyszana - i smiała się ze mnie ahahaha :)

Cały mój wagon hahahaha, a nawet dwa w obie strony :)))))))))

bo wtedy jeszcze "nie szepnęła" za to zalałam Cię już potokiem słów w mailu, ale poliki mam rumiane na te chcenia, że aż wstyd :))))))

chyba się zmieniło - tylko ja ukradkiem podpatrzyłam te "stare" hahahaha
Dziękuję Kochana!

To jeszcze potrwa troszkę, potrwa :)))))))))
Ale dziękuję najmocniej ♥

Och była BARDZO :)))))))))

powolutku, pomalutku będą i trawy - ciekawe, czy moje ich wyobrażenie spełni Twoje :)
i będą jeszcze zachowane na niespodziankę i inne - mam nadzieję, że też Wam się spodobają :))))))

prawda :)
wiesz, chyba już wyrastam powoli z wątpliwości. Może to wiek, a może świadomość, że czysta wiara działa cuda... Nie wiem

:)********

jeszcze się nie przymierzałam :)))))))
zadziwiacie mnie! ♥

Poważnie... Ja tam będę jeszcze nie raz, podjedziesz??? O rety, mogłabym Cię poznać i wyściskać Justynko!
Mieszkać, no nie - chociaż mieszkam w mieście w którym mieszkać nie chcę - to tam bym jednak nie mogła :))))))

bałam się, że ta Niagara emocji nieskładnie popłynie, bo jednak gdzie emocje - tak trudno ochłonąć szybko :)))))))

tak, tak, trzymaj :)))))))

zaciskaj - choć to wszystko kosztem Was w pewnym sensie - nie wyrabiam ze wszystkim, ale marzenia te moje tak egoistycznie postawiłam na pierwszym miejscu, że czasem płomiennie wstydem zalewam poliki :))))))

kochana czasami trzeba być egoistą w dobrym tego słowa znaczeniu ,no bo jak inaczej żyć? jak się spełniać? zetrzyj buraka z twarzy i heja do przodu!!!:))))przytulam:)))))

starłam, ale mam z emocji teraz hahaha

prawda! swoje też rozbudzam tymi podróżami i w duchu cieszę się, że bez tego PJ żyję, bo tak bym pomykała czterema kołami i końmi mechanicznymi wiedziona - a tu pociąg w pewnym sensie przenosi w czasie....

Dziękuję Kochana!

Masz rację - chociaż nigdy na to tak nie patrzyłam, bo siebie z boku postrzegam pewnie inaczej niż mnie "widać", ale tak - to jest odwaga, i upór też jest - ja im więcej mam barier tym większa we mnie siła i determinacja by je pokonywać :) :) :)

Z całego serca dziękuję! ♥

Jest, jest, postaram się BARDZIEJ, żeby Cię pozarażała :)))))))))))

Jejku Agusia - to musi Ci być ciężko... Ściskam Twój niepokój - wszystko się musi jakoś uspokoić...
Buziaki Kochana!!!

ja też lubię tę mieszankę i to, że podróż pociągiem właśnie... Bardzo lubię :)
to daje dobry czas na składanie myśli, spokojny na doczytanie ksiązki, na ułożenie myśli w głowie, bo nic innego nie trzeba jestem ja i CZAS :)))))))

Lubisz... Hmmm - ja też lubię - przez pryzmat tego, co się w niej realizuje, a tak to mam uczucia mieszane. Za to Kraków - KOCHAM!

Byłam niedawno w Krakowie, jeszcze śniegu było pełno. Spacerowałam wieczorem po rynku i przez małe, oszronione skwerki wracałam do domu. A rano wychodziłam prosto w słońce, roztapiające się na Sukiennicach. Ach, pięknie było:) Jak zawsze zresztą.

A Łódź lubię za nieoczywistość. Przez lata myślałam, że to brudne, szare, pofabryczne miasto, w którym nie ma na czym oka zawiesić. Aż kiedyś przyjechałam tam późną wiosną i okazało się, że miasto jest skąpane w zieleni. I że kamienice pod warstwą pyłu, mają przepiękne fasady. A ludzie uśmiechają się do siebie na przystankach. To było przemiłe zaskoczenie:)

pyłu co nie miara, na kamienice miałam czasu mało, bo sprawy działy się w terenach okołofabrycznych, ale uroku Łodzi nie odejmuję za kolebke włókiennictwa i za to, że tam realizuję marzenia!
Aaaa przypomniałam sobie obraz, który lata/wieki temu tam w okolicach namalowałam... mam chyba jego zdjęcie gdzieś!

Kiedy mi tak piszesz, mój apetyt jest połaskotany i utwierdzony, że ma się rozkokosić :))))))))))))

nie, nie - ten pomysł już raz pokazałam - a w tekście "sukienki" są na niebiesko LINKIEM :) :) :)
To one się już będą lada moment realizowały :))))))))))))))

Elunia - podlinkowałam - sukienki kwiatowe, które od roku z grubym hakiem w szufladzie, a w głowie się lęgły - uchuchu chu :))))))))))))))))))

Ach,sukienki podlinkowane ,przeoczyłam:)Piękne projekty ,muszą ujrzeć swiatło dzienne ,nie ma to tamto:))

ale "uwielbiam" to przekora? Bo ja muszę przyznać, że zmieniło się wiele, tylko ja uchwyciłam stronę, która budzi moje wspomnienia :)))))))))

Przepraszam za poco , lepiej i dobrze będzie po co ;)

wystarczy chcieć kliknąć w link - wtedy się "po co" wyjaśni :))))))))

A cha ! Teraz kapuję :) No to sukcesów bez czekania nawet na PKP i moje gratulację z całego serducha bo już je odnosisz !

:)))

Ja też - tym bardziej, że zawsze chowałam pomysły do szuflady i tylko bliscy je oglądali - dziś grono moich bliskich zawiera Was i jest szerokie i urosły mi skrzydełka i pewnie tę magię zawdzięcxam takim osobom jak Ty - które tu są i czuję ich energię :)))
Dziękuję ♥

Izunia... Tak mi piszesz, że gdybym na sekunde się zawahała - to wrócę i przeczytam to co napisałaś 15 razy - nauczę się na pamięć. To nie tylko podnosi na duchu, to utwierdza w tym moim działaniu i w tej determinacji... Nawet sobie nie wyobrażasz ile mi takie słowa dają WSPARCIA... Nawet sobie nie wyobrażasz...

:)))) ciesze się... oj cieszę!

lawina to będzie jak Ci zacznę gestykulować przy kawie - przyszły tydzień NASZ - Peron NASZ ♥
Dzwoń!

Kroję - już wybrałam FASON@@@
Jeszcze nie podjęłam decyzji co do wzorów, ale przyśnią SIĘ!!!
Ty czekasz, ja się bałam, że nie zechcesz... A ja bym normalnie pielgrzymkę na kolanach uskuteczniała :) :) :)

Izabelo - witam Cię serdecznie - czym chata bogata :)
Miejsca dość, jest mi ogromnie miło Cię ugościć - herbatka niebieska się parzy :)))
Ściskam ♥

Moniko, jeśli Twoje kciuki mają taka MOC - to moje policzki zalały się łzami szczęścia - trzymaj Kochana. Wdzięczność moja ogromna!!!

Ja za każdym razem jadą INTERCITY - podobno to ma jakieś znaczenie (tato kolejarz mi tłumaczył) hahaha
Przyznam szczerze, że jestem oczarowana podróżami i czystością. Zmian na zdjęciach może nie widać, bo bardziej szukałam sentymentu dawnych wspomnień :)
Wzajemnie (mam nadzieje, że się oczarujesz)

sukienki Dorciu, podlinkowałam :) :) :)
jak masz bilet do orient expresu to dawaj - jedziemy, jak nie masz to zabieram Cię do Łodzi zobaczysz jak się produkuje hihihi :))))))

Coś jest w tych pociągach - to prawda ;)))))))

Też mi się takie podróżowanie podoba, oj BARDZO :))))
Dziękuje za wszystkie kciuki!!!

Agusia, jak dojrzeję to może szybciej namaluję jak napiszę hihihi
Będę pamiętała te Twoje słowa :)****