Jagódko!
Padło i na Ciebie :)
CO prawda miałam w planach przekazać Ci "wyróżnienie", ale tak mnie zachęciłaś tym Twoim uwielbieniem czytania, że dodałam, a co tam. Nie było napisane ile dodać i tak naprawdę mogłam napisać dodaję WSZYSTKICH, ale wtedy nikt nie podałby dalej :)
I chociaż takie "podaj dalej" wywołują we mnie uczucia mieszane, to przecież o KSIĄŻKACH, a wcześniej o FILMACH, a w międzyczasie o PODRÓŻACH (to czeka do nadrobienia)
Chyba warto. Tym bardziej, że zauważyłam już "oddziaływanie" i jeśli ktoś sięgnie po książkę, której nie czytał zachęcony - no to mistrzostwo świata :)))

Pewnie, ze przyjmuję "podanie", tylko chwila cierpliwości, muszę pomyśleć, a to znów potzrebuję chwili nocnej ciszy i spokoju, kiedy cały dom śpi, a ja nie :).

ZNAM TO :))))

O, to Hrabia przede mną :))) Teraz szukam do posiadania ładnego egzemplarza Czarodziejskiej Góry! Ha, nie umiem korzystać z bibliotek, nabywam książki odkąd pamiętam. W liceum pieniądze na obiady przeznaczałam na wizyty w antykwariatach! Z tamtego okresu posiadam do dziś "Dekameron", moje ukochane "Kronopie", Dwie książki Raymonda Radiguet'a i żywoty renesansowych twórców Vasariego, oraz chyba jedną z najcenniejszych książek, o której oczywiście zapomniałam i lecę ją dopisać wyżej!
"Sztuka cenniejsza niż złoto" - Białostockiego :)))

p.s. Coelho - jak przeczytałam "nad brzegiem rzeki..." - to "...usiadłam i płakałam" i nasza przygoda się zakończyła (hihihi)

Cudownie ♥

To wiesz jak ja się czułam od 6 maja :)))
Pracowałam, pracowałam, a w głowie wciąż pytania, wspomnienia, o czym napisać, jakiej ważnej książki nie pominąć, i wreszcie tęsknota za tym, żeby mieć ten czas spokojny do czytania, który tak kocham. Na brzuchu bezkarnie się ułożyć, nogami w górze majtać i CZYTAĆ ♥

Wiem wiem Marysiu, a tym bardziej pewnie skupić się nad tak poważnym tematem w MAJU!:-) Kiedy serce i ciało ciągną na zewnątrz, do natury!:) I tak sobie myślę, że często właśnie w ogrodzie (jak mała Zo była dopiero w planach) zatapiałam się w głębokie wiry książkowe! Ale o tym później!:)
Marysiu założę się, że takiego spokojnego czasu do czytania najwięcej MIMO WSZYSTKO jest zimą i jesienią. Przynajmniej ja tak mam, że jakoś częściej sięgam po książki jak drzewa zaczynają gubić liście:) Marysiu dość, bo tutaj napiszę za dużo, a przecież u siebie mam zaprezentować siebie z książką! Ale fajnie! A wczoraj (przez Małgosię naszą z Słowem Lukrowane) w chwili nagłej słabości kupiłam kolejną książeczkę dla małej Zo - Mama Mu na rowerze i inne historie:) I już niecierpliwie bardzo, bardzo niecierpliwie czekamy aż do nas dotrze:D Oj tak - lubimy CZYTAĆ! A co mnie bardzo cieszy - Mała Zo uwielbia też rysować. Tak sobie marzę, że może odziedziczy talent po tatusiu do plastyki;)

:*

Ja się już od dawna Paulinko zastanawiałam nad wplataniem wątków o książkach i filmach, również "dla dzieci" - bo jest to mój konik. Mam tyle do przekazania, polecenia, co mogłoby skusić. Co nie znaczy, że podobać się równie jak mi - ale zawsze jest to jakaś nowa furtka.
W dzieciństwie mojego młodego połykałam razem z nim masę ciekawych i mniej ciekawych książek, a na niektóre trafiałam pierwszy raz i żałowałam, że kiedy byłam mała nikt mnie nimi nie nakarmił ;)))
Wiem, wiem, że kochacie czytać, moje spontaniczne pokazywanie palcem nie było nieprzemyślane, aczkolwiek i tak ograniczałam się bardzo, i jak widzę zupełnie niepotrzebnie ;))) Bo tu książkami karmionych dusz pod dostatkiem!

p.s. po tacie... Hmmm, a po Mamie nie? :)))) Bardzo lubię Twoją plastyczną formę przekazu ilustracjami, bardzo!

Dla dzieci? Tak! - jak najbardziej polecaj:) Ja jak myślałam nad tematem to chyba najwięcej mam do powiedzenia w literaturze dziecięcej:) Moja Emilia też uwielbia czytać, pochłania książki i mam nadzieję, że tak jej pozostanie. No chyba, że sięgnie po muliny i igłę, niestety te hobby, nad czym ubolewam, trudno łączyć... No chyba, że będzie haftować w rozsądnych, normalnych, ludzkich dawkach:)

Marysiu nie ma się nad czym zastanawiać:) ja zawsze bardzo chętnie przeczytam coś z polecenia. i film też chętnie obejrzę, ale tylko dobry - na seriale i inne tego typu brak mi czasu. a powiem Ci, że ostatnio lubuję się w kinie skandynawskim. parę filmów naprawdę mocno mnie wciągnęło.

najwięcej ciekawych książek przeczytałam właśnie z polecenia. Np. ostatnio przyjaciółka podrzuciła mi kilka egzemplarzy Haruki Murakami. Znasz może? Nigdy wcześniej o nim nie słyszałam, aż do niedawna. Obecnie czytam "Norwegian Wood" i już zaczyna mi się bardzo bardzo podobać. Dlatego teraz spisałam sobie książki, które polecasz i powolutku zacznę się za nimi rozglądać:)

Hehehhe Marysiu dziękuję! takie słowa od kogoś kto z plastyką na "ty" jest od urodzenia są bardzo budujące:) rysować zaczęłam na pierwszym roku studiów, jak poznałam mojego obecnego męża:D, który ma większy talent ode mnie - w wieku 2 lat łapał żaby i malował je farbami!!!!! (to wiem z opowiadań jego mamy a mojej teściowej), no i potem już leciało.... i wydaje mi się, że tak może te romantyczno-artystyczny dusze nas do siebie zbliżyły:) no coś w tym musi być:) w każdym bądź razie mój Kamil na moje rysunki spogląda z dziwnym uśmieszkiem na ustach:-)

Aniu:) Dla Ciebie nie widzę innej opcji, jak tylko haftowanie i słuchanie tych nowych audiobuków, czy jak to tam się nazywa:) Albo Ty haftuj a Twoja Emilia niech Ci poczytuje, w końcu duża panna już jest, do szkoły chodzi to i pewnie czyta już pięknie:-)

Aniu - oczywiście, będę się starała - myślę o takiej zakładce na górze ;) będę dawała znać :)*** Mam nadzieję, że sięgnie po muliny - ja też kiedyś z ciekawości sięgnę, bo kocham haft, ale umiem tylko taki klasyczny

Paulinko- H.Murakamiego - pokochałam po jednej książce, była to "Kronika Ptaka..." - pięknie się czytało, poza momentami, które wpisane w kulturę japońską we mnie spowodowały taki niepokój, przerażenie i bezsenność. Mam ambiwalente odczucia przed sięganiem po kolejne. Gdyby mi ktoś zaczarowaną gumką wymazał z książki te fragmenty, których "nie przeżyję"... Taka moja wrażliwość ;)))
A teraz mam ogromny apetyt na Alice Munro - przymierzam się do kupienia wszystkich jej książek i zaczytania się!
p.s. patrzy się z uśmieszkiem, ha (zazdrości hihihi) żartuję, myślę, że jak ze wszystkim jest to kwestia odbiorcy, do jakiego smaku dociera to co robimy, ale to temat RZEKA ;)))))))))))

Nie czytałam! Ale lubię jak książki pachną, oj lubię ;)))

Czytałam. Dawno, a ja zapominam bardzo, ale pamiętam że podobało mi się:) Chyba oglądałam też film, na podstawie tej książki.

ja muszę sięgnąć :)
filmu nie pamiętam, więc pewnie nie widziałam, bo jeśli robi wrażenie byłabym zapamiętała :)))

Świetna sprawa te drzewa do rozpięcia hamaka ;)))) Nie musisz polecać, ja za tym tęsknię jak nie wiem ;)))
A w kwestii wychowania ubolewam, a Tobie zazdraszczam. Całe dzieciństwo mojego syna, to były wieczory z książką. Poczytaj mi mamo, tak kolorowo czytasz... I nic ;)
Jak nic Małgosiu czuj się zabawy zaproszona, bierz pytania i smaruj własne odpowiedzi ;)))

Jak byłam dzieckiem huśtałam się na nim namiętnie jak na huśtawce, której nie miałam. Jak hamak się zerwał i stłukłam boleśnie kość ogonową, to odtąd nie przepadam. Wiem, że teraz są niezrywające i takie piękne, że aż może kiedyś się skuszę:) Idę Maryś, bo się wtrącam do każdej rozmowy:))

Aniu i się zrobiło wesoło - ja na szczęście takiego upadku nie zaliczyłam i z hamakiem mam same miłe wspomnienia ♥

Ja też na szczęście nie zaliczyłam jeszcze takiego upadku :)) Bardzo dziękuję za zaproszenie, ale ostatnio coś słabo z moim czytaniem ,więc chyba nic nie wysmaruje. :))) Powiem tyle ,że Uwielbiam książke pt"Polyanna" a taką naprawdę naj naj to książka " Kto mi dał skrzydła" mmm...:)))

Prawda... Dzięki Wiki odkryłam jego prace - nazwisko jest linkiem do strony i można sobie więcej jego motylich tworów popodziwiać :)))

Justynko, niech ten czas powróci, życzę z całego serducha!!! Ja za takim naprawdę na spokojnie też BARDZO tęsknię ♥♥♥

wiem, wiem, wiem...
o ten temat "polski" jest dla mnie rzeką, jak znajdę czas, postaram się o tym popisać ;)))
Teraz Tyś mnie załaskotała. Przecież muszę listę uzupełnić...

Koniecznie, czekam cierpliwie i z przyjemnością poczytam, co czytasz, czytałaś, polecasz ;)***

Hahaha - bardzo mi miło, że stało się to za sprawą książki, która zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie. Żałuję, że nieznajomość języka nie pozwala mi jej przeczytać w oryginale, bo miałam duże wątpliwości co do tłumaczenia. A może Ty przeczytałaś ją w oryginale? Bardzo jestem ciekawa wrażeń.
Np "Gwiezdny pył" podobał mi się, cała historia mi się podobała, pomysł, postaci, ale miałam kilka zachwiań i do dziś nie wiem, czy to za sprawą książki samej, czy jej tłumaczenia...

aha! i cudna ta mała z biedronką we włosach :)

Hmmm, a ja wiedziałam, że o czymś zapomnę! Od 6 maja to we mnie siedzi, w wolnej chwili (niemalże każdego dnia) robiłam retrospekcję swoich wrażeń literackich, analizowałam, wybierałam, przeprowadzałam ze sobą żywe dyskusje. Nurtowało mnie i wiedziałam... Wiedziałam, że o czymś zapomnę... Wiedziałam - padło na Małą Księżniczkę...
Pamiętam, że przeczytałam ją chyba mając 13/14 lat - bardzo mnie ta książka poruszyła, ogromnie, potem do niej wróciłam, potem prezentowałam ją każdej ważnej, bliskiej mi, napotkanej na drodze Małej Księżniczce, i zawsze miałam ochotę na zrobienie do niej pełnostronicowych, mięsistych, neorenesansowych ilustracji! Wiem, że to siedzi we mnie i może na emeryturze ;)))

Ahhh Didre, mała z biedronką - tak się cieszę :)))
p.s. teraz znów przypomniało mi się, że nie wplotłam nigdzie Murakamiego, wiem dlaczego, ale jestem winna wyjaśnienie, znów lecę piętro wyżej

:))) - chyba się nie da od książek uciec bez wplatania wątku "starej bajarki" - kiedy ja lubię Twoje opowieści... BARDZO ♥

Hihihi - ja też miałam takie odczucia, a potem Moje Szczęście "a to czytałaś? a to, a tamto..." I się okazało, że jeszcze nie wszystkie dobre książki przeczytałam :)))
Moje buziaki poweekendowe, wypoczęte i wyspane ;)))

Ja tak sobie pospacerowałam po innych "spowiadających się z książek" blogerkach i blogerach w poszukiwaniu zaleceń do dobrych lektur, ale też ku radości, że czytanie taką czystej wody radość ludziom niesie, unosi i zaczarowywuje, i te wszystkie dotknięcia literek jak zaczarowane różdżki są :)))
I cieszę się z radości Laborantek bardzo! Zawsze mam obawy przed "podaj dalej", ale to taka szczególna zabawa ♥

hihihi - czasu brak na takie dodatki... a jak na łóżku lubię i poduszka pod głowę, a książka za poduszką. A wiatru myśli też rozwiewają :)***

Wszyscy, którzy mnie odwiedzają są proszeni zawsze i dobrze wiesz, że ja w pisaniu bloga najbardziej lubię tu z Wami "pogawędzić" :))) A ta filiżanka czekolady, ciastka, kawki, herbatki - to ja jestem za! Gdyby ta przestrzeń blogosfery pozwalała... Ahhh!
Byłam cały czas w myślach Cię wspierałam - jeśli tak było jak piszesz, że czułaś - to CUDOWNIE Wiedziałam jak się tym denerwujesz, choć starałaś się nie dać poznać po sobie, nie wariujesz :))))
Wiem też, że to było wspaniałe wydarzenie!!!
I oby ich jak najwięcej ♥

:)
Maryś ja jeszcze z jednym pyatniem :P
Jeżeli nie używasz zakładek to w jaki sposób zaznaczasz miesce, w którym przestałaś czytać?

Bywa, że czytam po kilka książek, jak mnie jakaś wolniej wciąga, zaczynam drugą, ćwiczę pamięć - zapamiętuję strony ;))) hihihi
A poważnie, to w autobusach biletami, a w domu bywa, że i wydrukiem z kasy fiskalnej, co tam mam pod ręką :)

To cudownie! Bo ja właśnie skusiłam się na tę zabawę, z myślą o książkowej inspiracji. Poniekąd te nasze lubienia książkowe też są naszym obrazem, obrazują nasze wnętrza przez pryzmat lubianych liter ;) Tak sobie myślę, myślę, i nie mogę się doczekać inspiracji książkowych od innych, bo to zawsze daje szansę, że coś się znów znajdzie do zaczytania :)))))))
Odwzajemniam po stokroć pozdrowienia i nie karz już tyle czekać na siebie!

Jagno, będę zaszczycona jeśli zechcesz ją "wziąć" i podać dalej :))))
Prawda, że jest świetna ;)))

oj... staram się dokończyć nagrody za zagadkę - to będzie ponad dwadzieścia moich wytworów :)))
wiem jak uwiera brak czasu na czytanie, ale jak tylko znajdzie się książkę magnes - od razu elektryzuje i wciąga!
polecam :)

Wzajemnie Peninio, czytanie... mmmm

Byłam, czytałam, komentowałam, znów wrócę, bo ja jakoś lubię tak wracać ;)))
I ja Wam dziękuję, że tak pięknie ujęłyście rękawicę ♥

:)))))

Hihihi Motylku, rozbawiłaś mnie :))) Bo ja już sobie wyobraziłam, że Cię nauczę szybko rysować i Ty zabłyśniesz i w pracy z krzeseł pospadają ;))))
No i dziękuję - bo ja się z panienką identyfikuję jak nic :)

Hmmm, no to mnie zmartwiło to "nie czytam" polecam, bo przygoda jaką funduje książka bywa inspirująca i niezapomniana ;)))

Paulinko, a tam - czytajmy, za tych, co nie czytają! Świat jest taki bym powiedziała różny, bywa też trudny do zrozumienia, ale znajdowanie w nim piękna to cenna umiejętność ;))) W Twoją dmucham i chucham :))))

Dziękuję ;)))

A Crakov tworzy niesamowite motylkowe CUDEŃKA ;))) Ja jego twórczością jestem zachwycona, ale książka oddaje moje uwielbienie co do zaczytywania się ;)))
Masz rację, to jest niesamowite, że te chwile z książką dają tyle wytchnienia, odrywają nas od gonitwy jak dobre podróże ;))))
Odwzajemniam wielokrotnie Łucjo ♥

No BA - Niewidzialny człowiek... Pamiętam jak mnie zaszokował, mała byłam jak sięgnęłam z półki mojego wujka po Wellsa, ale wehikułem czasu zrobił mi w głowie okrutne zamieszanie :))) To książką z tych do których za czas lubię wracać!
A moja kolejka... Boże, ja końca jej nie widzę i liczę, że życia mi starczy, bo do wielu książek chcę WRACAĆ :)))

Co czytałeś ostatnio?
obecnie jestem na etapie pochłaniania twórczości H.Murakamiego. Dzięki Jyoti odkryłam pana HM:)))) *Muszę wysłać jej za to naręcze kwiatów lub patyczków.*) co będzie chciała:))))
Zaczynam i kończę dzień słowami HM, które tak bardzo mnie uzależniły,że notuje w myślach i w notesie cytaty z jego książek.
Murakamiego polubiłam prawie od razu choć na pewno jego specyficzny styl nie ułatwia czytania:)
Przenikliwe i perfekcyjne spojrzenie na rzeczywistość, suche, bez ozdobników opisywanie szczegółów, proste zdania, beznamiętny ton to Dorotka lubi bardzo:))))
To Ty,drogi czytelniku, musisz zrozumieć, ogarnąć swój niepokój, zinterpretować i poczuć emocje Nie przeczę trzeba go czytać spokojnie i w skupieniu:-) i wracać po nowe myśli ale przecież po to są książki!:)))


Co czytasz obecnie?
Wróciłam na chwilę do listów Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory "...na wyczerpanym papierze" - te zawiłości ich znajomości i twórczość zawsze była mi bliska.
"Ślepa Wierzba i śpiąca kobieta" HM


E-book czy audiobook?
Też nie wiem jak i czym to się JE.
Nic nigdy nie zastąpi tego szelestu papieru, zapachu i magii :-D,jak ja kocham trzymać książkę w ręce, czuć jej ciężar i woń często nowo drukowanych stron lub przerzucając pożółkłe kartki i zaśmiewać się do rozpuku czytając np.encyklopedię Dziadka pisaną niesamowitym językiem:)))

Jaka jest twoja ulubiona książka z dzieciństwa?
Pierwszą książką właściwie wysłuchaną przeze mnie ( codzienne wieczorne czytanie mojego taty:) było "W pustyni i w puszczy"H.Sienkiewicza. Pamiętam do dziś te emocje: co będzie dalej ? i przepiękne ilustracje :)

ale ukochałam najbardziej te książeczki mojego dzieciństwa:

1."O pingwinie Kleofasku" Ireny Tuwim - od tej pory kocham pingwiny:) to jedne z piękniejszych zwierzątek świata!
2."Małe,średnie i duże" Zbigniewa Lengrena- a w szczególności wiersz "Gałgankowy skarb" przy którym zawsze płaczę:( nawet teraz...
3."Dwie Dorotki" Janiny Porazińskiej ( ciekawe dlaczego, hihihi?)
4."Miś Uszatek" Czesława Janczarskiego - wszyscy lubimy misia co oklapnięte uszko ma, prawda?
5. i oczywiście nowelka Marii Konopnickiej "Franek" - przepiękna i przepięknie opowiedziana historia, mam do niej wielki sentyment bo mój ukochany Dziadek był Franciszek i zawsze chciałam by mój syn "odziedziczył" to imię i mam syna Jana Franciszka:)))
i jeszcze jedna książeczka ( z dzieciństwa moich dzieci),którą odkryłam słuchając rewelacyjną interpretacje mojego M, który czytał ją naszym synom - Beata Krupska "Sceny z życia smoków"

Kochana biegnę pracować domowo lecz na zakończenie chce Ci zadedykować jeden z moich ulubionych wierszy Andrzeja Trzebińskiego, pisany we wrześniu 1943r, wyciągnęłam z związku z powyższym jego poezje i czytając pomyślałam o Tobie:
nie zgadza się co prawda kolor oczu i imię :((( ale i tak czytając "Liryk o miłości" będę dumała o Tobie:)))

....Miej już oczy zielone — mówię — to nic —
Zielone — pytasz — to znaczy: jak — ? to znaczy: w jaki sposób — ?
Zielone — o, tak, Anno — aby w nich
Był głos i usta mogły być — bez głosu,

Zielone, niby drzewa w ulewie deszczu ziaren,
Jak gwiazdy, których ogień góruje nad ciężarem,
Że lecą ogniste w górze. — To właśnie tak.



Miej już ramiona słoneczne — mówię — trudno, miej.
Słoneczne — śmiejesz się — to jest żart i to zupełnie niemożliwy.
Więc dobrze, obejmij razem z człowiekiem słoneczny dzień,
Wtedy szczęście to nie będzie niepokoić czy dziwić.

Nie będzie — jak mię niegdyś — niepokoić
Szeroki, zbyt szeroki gest ramion twoich,
Bo gdy ramiona po to są tak szerokie, by objąć słoneczny dzień,
To nie boli...

Miej już lekki, dziewczęcy krok — no, trudno, nawet gdy odchodzisz,
No, trudno, nawet gdy odejdziesz, miej lekki krok i lekką sukienkę.
Przecież trzeba się w końcu zgodzić,
Że musi być coś bardzo lekkiego, gdy wszystko na świecie jest ciężkie
Gdy życie jest ciężkie, i myśl, i gwiazdy mają swój ciężar.

To dziwne — o, Anno — uwierz — och, przecież to sama wiesz —
To dziwne i bardzo trudne, ciężkie, ale nic ponadto.
Bo że pierś — własną pierś
Ma się rozdartą —

To za to oczy ma się zamknięte i chmurne
I choć kto ujrzy ranę — nikt nie ujrzy cierpienia,
Cierpienia ani niczego, ach — ani niczego ponadto.

To nie był kaprys serca — to był miłości realizm,
Gdy miłość taka opęta — świat odrobinę upada...
Więc aby wzniósł się nadal — mówię twardo, bezwzględnie i bez żartu

Miej oczy zielone, ramiona słoneczne — i krok miej lekki nadal.

ślę buziaki i mówię: miej oczy uśmiechnięte i dobre, ramiona słoneczne i opiekuńcze, krok lekki i magiczne słowa, którymi nas obdarzasz:))nadal!!!!
dziękuje Maryś:))
dorcia

DORCIU! Zjadłam to wszystko jednym tchem, albo na bezdechu, w przerwie między remisem PL/GR, a czekając na to jak się potoczą losy RU/CZ i za wiersz wzruszenie... No jak się w takiej chwili nie wzruszać i jak ja bym się chciała umieć przez odarte ze skóry momenty Murakamiego, które przypominają mi horrory, a ja tak jak TY nie lubię się bać...
I chociaż (za sprawą wspaniałego tłumacza również) czyta się go smakując jak prawdziwą czekoladę na wigilię i cząstkę pomarańczy, to są w książkach jego momenty, które mi się długo po nocach śniły i ja autentycznie i szczerze boję się sięgać po kolejne :))) Albo niech mi ktoś wyrwie niepotrzebne kartki (hihihi - to jest koncepcja!)
Dorciu Kochana ♥♥♥