Hahaha dobrze, będę po prostu sobie tam dalej czarować pędzlem ile sił ;) Zanim się nie zetrze, bo one też maja swój czas hihihi ;)))
Uściski Asieńko!

To i tak dobrze, że prasowanka, myślałam, że myślałaś, że to po prostu aparat ;))
Pozdrawiam :)))

No wiesz, bo w mojej małej główce kłębi się myśl, że tak precyzyjnych rzeczy to nie można namalować, że to tylko wydrukować się da;)

myślę, że wszystko się da namalować. ja np nie korzystam z aerografu, a to narzędzie, które jeszcze lepiej oddaje odcienie subtelniej niż pędzel ;)

Podwiatr wygląda prześlicznie ;) Nie sądziłam, że to się tak uda, bo pierwszy raz szyłam na "zdalne" rozmiary i miałam tyle niepokoju, że hohoho ;)))))

Agi, poczaruj też troszkę! Wiem, że potrafisz nie wiem tylko jak Cię pogonić hihihi

Motywujesz wystarczająco mocno do działania i doskonale wiesz, jak mnie pogonić :))))

Wiem? A to numer, wiem, ale nie wiem jak ten "bacik" wykorzystać hihihi

Aaaaaaa! Zawstydzasz.... :)****

Hahaha - no to sobie teraz wyobraziłam jaki to był efekt ;) Ciekawa jestem, czy na właścicielce na ulicy prezentuje się podobnie, że aż kusi do "zabrania" dziś takie aparaty to coś niespotykanego ;))))
Dziękuję ;)*

No proszę :)))
Taki wspaniały aparat!

Miło mi Beatko ;))))))))

No i czarom się nikt nie oprze ;)
Zawsze górą ;)))))

No to ja jeszcze sie przekonam do tych farb, co nie usztywniają i jak się nimi maluje, oraz jak się piorą (bo dla nas to ważne, te nie schodzą nawet w 60*)
Będę dalej komunikowała hihihi
Buziaczki ;)***

No teraz to ja się zacznę zastanawiać, bo może rzeczywiście prawdziwy hihihi ;)))
Dziękuję Gosiu :)))

Ależ jest jest i to JAKIM - fotografikiem! Zapraszam w swoim imieniu do zatopienia się w jej blogu... Polecam wręcz. Ba! Nalegam ;)

Taka np Ty, albo i te mniejsze Fiolcine - czemu nie? Boisz się?
A Ty wiesz jak ja się BAŁAM wszyć zamek stopką jak KAZAŁAŚ???
No może już nie pamiętasz, ale BAŁAM się - dziś bez stopki nie dotykam żadnego krytego zamka ;PPP
Ja bym na Twoim miejscu się nie leniła - tylko pędzle w dłoń i do dzieła hahaha ;))))))))

To kwestia wprawy! Jak nie masz... A kto tą Małą Mi i Miki zmalował u Ciebie - ja? Proszę... Przecież jak nie wyjdzie to nic nie szkodzi ;) A te farby znakomicie się rozwadniają, jak akwarele i można z czerni całą gamę szarości uzyskać! ;))))))))))

Nie no Maryś to zupełnie inna bajka. Miki jest prosta do namalowania, sam kontury i wypełnienie a tutaj jest cieniowanie. Ten aparat wygląda super realistycznie!

NO niby tak, ale to kwestia "prób i błędów" trzeba do cieniowania odpowiednio rozwodnić farbę na talerzyku, lub miseczce i wtedy próbować ;)))

i jeszcze wiedzieć jak światło pada, i ćwiczyć latami, i mnóstwo innych szczegółów, które są ważne :) i tak trzymam stronę Susanny w tej kwestii :D

no ale kto by się zachwycał takim aparatem, jeżeli wszyscy by malowali jak Maryś? :>

leniwcu Ty - bojaźliwcu, jak nie spróbujesz - to się nie przekonasz! :)))

Żartujesz... Posądziłaś mnie o DRUK, och Tyyyyy - no po Tobie bym się tego nie spodziewała ;)
I komplementowałaś u PODWIATR ze świadomością, że drukowałam hahaha no ładnie ;)
To teraz ja się śmieję od ucha do ucha ;))))
Szablony i stemple to wspaniała rzecz na początek, ale wątpię, czy Łucję powstrzymasz od pędzla hihihi
POWODZENIA!

Oj tam, oj tam, "częściowy" druk, a potem podmalowanie:) Bardzo REALISTYCZNIE i fotograficznie namalowałaś, to mnie zmyliło, a w nocy oglądałam, oczy zmęczone.. Nie mam NIC na swoje usprawiedliwienie!:)))))
Młoda tylko wróci pewnie od razu siądzie do malowania, już mi pokazała jakie chce mieć koszulki, muszę jej poszyć do tego czasu:))

hahaha - no tak czy siak po Tobie bym się nie spodziewała, a to ja mam łokulary :)))))))

Myślę, że to kwestia nieznajomości możliwości jakie daje sama technika. Wszelkie dotychczasowe próby malowania na tkaninach, jeszcze dawnotemuszkolne, typu płachat-baner okolicznościowy, kończyły się rzucaniem ciężkimi słowami, a czasem i przedmiotem.;) Podkład nie chciał współpracować, farby nie chciały współpracować, wszystko się rozmazywało, jeden kleks, ratował wszystko tylko duży format - generalnie - aż się dziwię, że ja to przeżyłam:)
Mając w pamięci własne doświadczenia -strasznie, strasznie trudno mi było przyjąć do wiadomości, że możliwe jest PRECYZYJNE malowanie na tkaninie, nawet mimo tego co u Ciebie i innych Dziewczyn widziałam:) No dobrze, MOŻE napisy - DUŻĄ czcionką;))))
Do tej pory w stupor wpadam, gdy widzę, to co i jak malujesz:) Wyciągnęłam swoją, malowaną przez Ciebie, brudnoróżową koszulkę, i wiesz.. ale to w sekrecie - to chyba jednak są JAKIEŚ CZARY MARYŚ;))))

Kochana, zamiatam kapeluszem pył drogi przed Twoim kunsztem:)))***

Masz jeszcze tę koszulkę??? Wow ;)))
Jakiś czas temu kolega ze szkoły przesłał mi zdjęcia swojego urodzinowego prezentu, jaki mu wymalowałam z okazji "18-nastki" hahaha - zupełnie o tym zapomniałam, a było na co popatrzeć :)
I to się ponoć trzyma do dziś! A malowane akrylami, bo wtedy jeszcze nie dedykowano farb do tkanin hahaha

Oleńko! ;)))
Namalowany, radość, że wyszedł, bo możesz nie uwierzyć, ale tego nigdy nie wiem, od pierwszego do ostatniego pociągnięcia pędzla nie jestem pewna hahaha ;)))))))))
Serdeczności Słoneczko ;)*

Już podlinkowałam! Obśliniłam się na te słoiki i napatrzeć się nie mogę ♥
Dziękuję Raczku Kochany! ;)))

:)***
Oluś, no i co ja mam teraz napisać - też, że pomilczę ;))))
Buziaki :)*

tyle wiem, dla mnie ważne jest jednak to jak się zachowują w praniu ;)
potrzebne mi BARDZO niespieralne, a taki JEST fevikryl ;)))

No właśnie! trzeba namalować i nie będziesz już tyle czekać ;)))))

Piecuszek z pewnością potrafi takiego aparata zmalować!:)

oj niestety nie potrafi

Piecuku, ja tam w Ciebie wierzę!!!!!!!!!

No nie druk, udało się pędzelkiem ;)))
Tak jak lubię! Buziaki Jagodowe ;)***

nie sądziłam,że tak da się na tkaninie, wciąż nie mogę wyjść z podziwu :))

Jagódko, trzeba bardzo rozwodnić dany kolor i nakładać go powoli, czekając aż wyschnie, żeby kontrolować "tonację", bo mokra farba inaczej wygląda na tkaninie niż sucha :)))

No to wypluskaj się za mnie, bo u mnie lato to zawita jesienią hahaha ;))))
Uściski w podskokach Księżniczko!

witaski czarodziejko:***
dzisiaj pluskanie pod znakiem zapytania heeee,wczoraj goraczki od slonca dostalam i piknej wysypki heeee,nie twarzowa jakos heeee..................................lece jakies czary odprawic i wygonic swinstwo,to grzech w upal nad jezioro nie isc........................buziaki poraneeee:***

Ewelin Słońce... Masz uczulenie? Ojć...
No to się nie kąp nie zamawiam kąpieli - wypluskaj się w cieniu. Jak Księżniczka w Koronkach - to nie w krostach hihihi :)***

zawsze siedzimy pod drzewem...............hmmmmmmm,pojde wieczorem na godzine ale kapac sie nie bede chlip chlip,a znalazlam w piwnicy materacyk dmuchany heee..........wapno pomoglo,przestalo swedziec ............bede zyla :)))))hiiiii:*************

pisać możesz - żyjesz znaczy, oddychasz hihihi - o - o wapnie zapomniałam, bo u nas nikt nie alergizuje (odpukać) :)))

hihihihi No Urte i mnie zdemaskowałaś hahaha ;)))

Dzięki Lideczko ;))))

Oj tęsknię za tym, prowadziłam zajęcia i z dzieciakami i z dorosłymi - cudowne czasy, ale teraz jestem jak cygan w rozjazdach, jak osiądę - nie omieszkam do tego wrócić ;)))
Kropeczko, no muszę coś zdemolować hahaha ;)
Buziaki!

Potwierdzam: prowadziła i były ŚWIETNE! Łucja do tej pory, gdy cokolwiek maluje, pilnuje, żeby miało tło i drugi, i trzeci plan, "bo tak Ciocia uczyła";)))*

Ja Wam dam tę ciocię to pióra się posypią! ;))))))

:))*****

weź mojego Krzysia na czeladnika!!! Wow, zajęcia z Tobą musiały być ekstra! Pamiętam moją plastyczkę z pierwszych klas podstawówki. To była cudna kobietka. Była dość otyła, nosiła luźne, wygodne ciuchy i kazała na siebie mówić "kapitan czarne gacie" (jeśli akurat była na czarno), malowała z nami, szalała, robiła minutę krzyku...

Widzisz Maryś fan club jest , jest więc na czym budować ;D W końcu osiedlisz się , i przyjdzie na to czas a my poczekamy ;D

hahaha - kapitan czarne gacie hahaha no świetnie :)
Oj bardzo za moimi księżniczkami tęsknię, ależ poruszyłyście mi strunę wspomnień ;)
Chociaż przecudowne są takie chwile, jak Sakurako mówi, że coś w tych księżniczkach zostaje w pamięci! Minuta krzyku hihihi - no my miałyśmy dobrze pojęte dwie godziny wspaniałej zabawy :)))
Głośno było, oj tak , bywało głośno :)
Kropeczko, hahaha :)***

minuta krzyku była na komendę - jak byliśmy np. w 1 klasie podstawówki, to potrzeba było jakoś urozmaicać zajęcia. Wszyscy odkładali kredki, farby i z całych sił krzyczeli :) przez minutę. Bywało (nawet często), że zbiegali się nauczyciele z innych sal - przerażeni krzykiem i zakłócaniem zajęć :) potem się przyzwyczaili do niekonwencjonalnych metod naszej pani. Tęsknię za tamtymi zajęciami. I też od tego momentu malowałam tła :) i mialam na koncie kilka wygranych konkursow, ale potem już takiego pedagoga od plastyki nie spotkałam. Myślę, że Ty byś dobrze się dogadała z panią Kasią :))))) i marzy mi się podpatrzenie, jak pracujesz :* buźka!

Oj tak zawsze lubiłam takie barwne postaci... Jak sobie dziś przypomnę moja Panią od plastyki - to łezka wzruszenia. Było bez minuty krzyku, ale z miłością do sztuki i historii... Niezwykła postać Moja Anna ;)))

Fakturę aparatu starałam się oddać, ale kropeczki na gifie to efekt skomputeryzowania w animo - nic więcej ;) Tylko takie złudzenie ;))))))))))))

a jednak wzok mnie oszukał hehe ... ślicznie wyszło pozdrawiam ciepluteńko

:)))*

Ag szalona, łap język i nie wypuszczaj ;))) Głuptasku ;)**********
Dziękuję! ♥

Dziękuję ;))))

O rety, może by się posłuchał ;) Dziewczyny na mnie (te co mają z nimi dobry układ) już nakrzyczały hahaha :))) Ale co ja zrobię jak pędzel jest grzeczny i robi dokładnie to, co ja chcę :)))
Serdeczności!

Hmmm, dzieli nas sporo lat ćwiczeń :) Powodzenia!!!
Ja się od ponad 30 lat nie rozstaję z pędzlem i kredkami (na dłużej niż dwa trzy dni) hihihi

Czarodziejka pisze do Czarodziejki :)********
Buziole, za dużo Ci tych drinków posłaliśmy hihihi

Hihihi, e tam, to nie tekst z upicia tylko z serducha:)))*** Moja Ty ulubiona CZARODZIEJKO:) Dobrej nocki:*

wiem, wiem, sobie żartowałam :)))) hahaha

Joanno :)***

Dominiko :)*****
Ucałowania i serdeczności :))))

Łucjo!!!! Ale malarkę wygrzebałaś, a ja o niej zapominam w tym męskim legionie zdolnych... No masz ;)))
Wiesz, że ja po renesansie mam bzika na impresjonistów, bo dla mnie oni jakby zakończyli historię malarstwa z sercem, potem już tylko było naśladowanie, inspirowanie i wymysły :)))
Och Łucjo ♥♥♥

Kolejna z Fevicryle - ja dopiero dziś usłyszałam taką nazwę :P - oj, będzie się działo! Pauliś, powodzenia!

Paulinko - dziękuję - będzie na nowy domek ;))) Ale cudownie ;)))))))))
Kolejna z fevicrylami hahaha - Małgosiu, dziś? A ja przy każdym malowaniu na koszulkach o nich piszę, ale niebawem będę chciała je zdradzić dla tych NOWYCH hihihi

No bardzo się cieszę, że Wam się podoba, bardzo mi miło ;)))
Nie sądziłam, że aparat zrobi takie zamieszanie ;))))

Kotku ja czekam na Twój uśmiech i siły do malowania :)))
Ściskam serdecznie ;)****

A odgrzebałam Twój komentarz w spamie, bo tam czasem wpadają słodkie słowa ;)))
O proszę jak mi się sprytnie kredki zamieniły na pędzeleczki ;)))) hahaha
Pozdrawiam Anko!

hihihi - oj zmalowało się :))))
Maszko, Maszko, ja czasem (często nawet) myślę, że to są naprawdę czary :)))

hahaha :)***
wskakuję! obiecuję się starać nie wyskakiwać i trwać ile sił hihihi
Buziaki ;)***

A ha ha ha - nie pomyślałam o tym! Rzeczywiście mógłby pstryknąć :)))
Uściski Olgo ;)***
p.s. ale fajny pomysł, no że nie wpadłam... osz.... ;)))

Witaj Agnieszko ;) Dziękuję! :)***

O rety, a Ty masz jeszcze siłę blogować Słońce... Macie znaczy... No ja cały czas czekam cierpliwie i myślę o Was z troską, szczególnie jak się robi zbyt gorąco... Serdeczności!!!

u mnie jest dziś chłodno, cały dzień chmury :D.

A zaglądnąć do blogowego świata w domu to żaden wysiłek hahaha
Dzięki za ciepłe słowa :)

A... To u nas tylko takie słońce, że aż chwilami za duszno się robi, a ja myślałam, że nie w domu, że to już coraz bliżej, no masz... Zamyśliłam się, a Wy w domeczku :)

Może to taki jednak prawdziwy, może ja dobrze po prostu nie sprawdziłam hihihi :)))
Elu :)***

To i tak dobrze, bo Dorcia myślała, że manekina ubrałam w koszulkę z aparatem :))))
Serdeczności ;)))

:))))

A to są jedne z przyjemniejszych chwil blogowania, kiedy się kogoś zainspiruje! To gdyby miała jakieś pytania dajcie znać ;)))
No bardzo się cieszę!!! ;)))

Oj myślę ,że będzie miała :-) Malowanie po tkaninach chyba nie jest łatwe . A pierwsze dziełka pokażemy na blogu. Pozdrawiamy :-)

Cześć Kasiula ;))))))))))))) Serdeczności :)***

hahaha - no sama jestem zaskoczona, że nie z motylkami ;)))
a z aparatem... Aparatu powodzenie zaskakuje mnie i usmiecha od ucha do ucha!

Małgoś ;)****
Ja to Ciebie lubię czarować, a to sie odbywa z wzajemnością - ten irysowy stoliczek - CUDNY!!!

p.s. obiecałam ten swój kwiatowy pokazać, ale czekam na lepsze ujęcie, bo teraz jest zastawiony materiałami do pracy :)))

Czasami warto poczekać - i to jest właśnie jedna z takich sytuacji :)))

Myślę o tym cały czas jak go sfotografować, bo te jest moje ukochane stoliszcze, wiele przeszło i jak już wpadłam jak go ugryźć kolorami - to stał się nonstop użytkowy ;)))

Czy ja Ci już pisałam, że bez wierszyka się nie obejdzie!???
No po prostu spiszę te wszystkie Twoje wierszyki, bo one są tak radosne, że az podskakuję na krzesełku hahaha ;)***

mam nadzieję tylko, że krzesełko stabilne i z niego nie spadniesz :)
lubię rozweselać innych, bo życie bywa smutne więc ja tak trochę przekornie

nie spadłam, ale prawie, chociaż spadanie z krzesła to zabawne jest ;)))

jeśli pod spodem są mięciutki podusie to na pewno!
twarde podłogi mogą być mniej zabawne hihihi

Hahaha - wtedy najzabawniej, ja to się lubię ze swojej gapowatości śmiać ;)

:))) i miała nowego mistrza fotografa!

Agatko ;)***

Całuski Justyś, już intensywnie rozrysowuję te szablony, aż wióry lecą, się zmobilizowałam :)))

No nie umiem się powstrzymać z odpisywaniem... Kurcze, narozrabiałam hihihi :)***
Po co Ty rwiesz parapety - mało masz na głowie? Kobieto! ;)))

na szczęście ja nie rwałam ..tylko panowie :) a bo dziurawe były :(

Już myślałam, że w tym zywo uczestniczyłaś ;) No to macie przed zimą NOWE ;)
A niebawem urlopik ;))))

Ha ha ha - no aparatka mi się bardzo spodobała :)
Poczułam się hihihi

Miszczuniu, M. pozdrowiony, całować będę później :) Już od razu korepetycje? Tak nagle, znienacka hahaha :)***
Dorciu, ja jak ta kania dźdżuuuuu wypatruję Twoich komentarzy :)))
Mój Ty dniu :)***

Łapki się wzruszyły, i podpowiadają, że one od głowy jakieś impulsy dostały. No to rzeczywiście poczarowało, bo ja chyba nie mam z tym nic wspólnego poza korelacją głowy z łapkami hahaha - bezwiednie się wzięło i zmalowawszy udaje teraz jelenia ;))))

Dziękuję! Ty też, chociaż teraz z niecierpliwością czekam na kolory! ;)))

Tak pomyślał? No popatrz ;) Uśmiechają mnie do rozpuku z radości te Wasze słowa, jak dobry deszcz po tym upalnym dniu są :)))

:))))) Serdeczności

Uwierz, ale się nie spodziewałam, że taki aparacik tyle wywoła zamieszania - w tym dobrym znaczeniu - serce mi się uskrzydełkowało ;))))
Odpływam z radości hihi - Buziaki :)*

Oj Słoneczka Miłe Moje ;)***

Izo ♥, jak się zorganizuję i coś wymyślę dam znać :) Najlepiej jakiś fajny plener! To trzeba się już szykować na przyszłe Wakacje :)))
Kochana...

To warsztat, ja zdecydowanie wolę wymyślać, chociaż najbardziej i tak wzrusza mnie dziecięce spojrzenie na proste rzeczy. Dziecięce ilustracje i ich uroczy przekaz emocji ;))))
Ale DZIĘKUJĘ! ♥

o tak, dziecięca kreska ma w sobie niezaprzeczalną magię :]

No już się kilka osób na ten "prawdziwy" nabrało ;) jak w domu wisiał i pozował też hahaha ;)))
Całusy! :)***

Anuś, już jest, jest! Twoja wróżka bedzie teraz ze mną ;)***
A masz takiego starego pentaxa? Czy jakiś nowy model? (bo ja to się znam tylko na zenithach i olimpusach hihihi ;)

Długo się ładuje, muszę cos na to zaradzić z kolejnym gifem ;)
Dziękuję Lil :)

Serdeczności Asiu ;))))

Oj... zawsze mnie wzruszają takie ciepłe słowa ;) Bardzo mi miło, zapraszam ;))))

Powiadasz... Hmmm - muszę to przemyśleć :)))

hahaha Ludeczko! I co ja mam teraz zrobić. Zawieszę aparat, mam takiego fajnego starego olimpusa! To jest myśl ;))))))))))))
Serdeczności Kochana! ♥

Wytrwałaś, O! Gratuluję, nie umiałam zrobić tak, żeby się szybciej ładowało, a może u mnie to kwestia prędkości łącza... hmmm - ale jesteś spostrzegawcza, wszystkie małe zabiegi wypatrzyłaś, nic Ci nie umknęło! ;))))
A wiesz ja odkąd pamiętam marzyłam o tym, żeby w ciszy malować w drewnianym domku daleko od zgiełku miast i tempa w nich życia :))))