Jyoti same takie CUDA tworzy... Co jakiś czas pokazuje kolejne i można oszaleć z radości. One są jak te szkiełka w kalejdoskopie :)))

Widzisz, to się tak cudownie spięło ♥
Mandala budzi mnie codziennie rano i dodaje energii na resztę dnia. W wieczornym świetle lampki rzucam jej ostatni spojrzenie i znów budzę się z nią na widoku :)))
Dziękuję :)***

Tak, a ja jestem ciekawa kogo :)))
No i muszę dalej malować, nie mam wyjścia hihihi

Dużo ma z Piecyka, nie wiem czy znasz? :)

Yyyy, muszę poznać! Mogłabyś nas wreszcie jakoś ze sobą "spyknąć" :)))) hihihi
Uściski cieplutkie Piecyku :)))

Oj taaaak! Bardzo i od pierwszego wejrzenia to była taka miłość. Widziałam wiele Mandali, wiele robiło na mnie wrażenie, za sprawą swojej mandalowej magii, ale te Jyoti są po prostu niesamowite, można na nie patrzeć godzinami ;)))
Dziękuję :)***

I w moim ulubionym, w moim moim... I ma moje ulubione "ślimaczki" zakręcone i bije z niej taka dobra energia! Serdeczności :)))

Dziękuję Peninio!!!! :)))
Ja również cieplutko pozdrawiam!!!

Dziękuję Łucjo ♥ Malowana sercem z intencją i symboliczna, bo jakoś taka we mnie była potrzeba :)))
A z kalejdoskopem... Jaka śliczna historia! Ja mając swój mogłam się mu przypatrywać godzinami. Potem jakoś zaginął, a teraz mam nowy i spieszę z odpowiedzią! Jest przynajmniej jedno "dziecko" i ja je znam doskonale, które bawi się tym CUDEM ;))))
Cieplutko Cię pozdrawiam!

Dziękuję :)))
Ucałowania odwzajemnione i zwielokrotnione ;)****

Koniecznie! Ja nie wiem jakim cudem wpadł On (ten mój) w ręce Szczęścia, ale zostałam przepięknie obdarowana. Jest w nim taka magia. A chłopaki też się ucieszą!
Dzięki Justynko, Jyoti to mistrzyni ♥

:)***

Dziękuję. To prawda, jest cudna, i magiczna, i energetyczna, i roztacza dobrą aurę :)))

Depcze też po piętach, ale ja się nie daję. Dzielnie wykorzystuję każdy łaskawszy Czasu skrawek :))) Teraz mi kibicują panowie, co to biegają energetycznie za piłką, a ja przed nimi z pędzlami i kredkami mam tyle energii, co ich 22 :)))

O tak! Maryś my również kibicujemy.... i Tobie i piłkarzom (pal licho z której drużyny), byle by miło było:-)

O tak! Ja wczoraj przez tego Szewczenkę i waleczność Ukrainy w całej krasie i ich kolorowych kibiców nie mogłam prosto pędzla trzymać z tych emocji hihihi :))))
Ale jestem dzielna i niezłomnie do przodu!

Oj ja też zbyt przy tym wszystkim się emocjonuję:-) A na ostatnim meczu Irlandia-Chorwacja miałam rozdarte serce.... bo i do Chorwatów (jako, że studiowałam języki słowiańskie) i do Irlandczyków (za ten ich przepiękny kraj) miałam sentyment:) I każdego gola przeżywałam mocno, heheh:)

Uważaj tam z tym pędzlem Makowa Panienko abyś czegoś tam ze swym Lubym nie zmalowała:P:P:P

:*

Paulinko,Maryś muszę jakoś ten stres meczowy PL-ROS odreagować więc zaglądam i czytam wasze gadu-gadu:)jak moi panowie (4)kibicują to ja też:)a nerwy ostatnio mam dość nadwyrężone:(
*)
dorcia

Paulnko!!! :))) hihihi - Obiecuję, że nie będę :P
Dorciu, to do swoich 4 dokładaj naszą całą ferajnę, bo MY kibicujemy RAZEM :))) Oczywiście śpiewam i krzyczę najgłośniej i płakałam dziś z emocji też, ahhh... Tak byliśmy blisko. Dla mnie wygraliśmy!
Jeszcze tylko 16-tego i awansujemy pierwszy raz w historii :)))

tak toćno:)przypomniało mi się z ogladanego ostatnio filmu "Gdzie jest generał" jak ja
lubię stare filmy:)))), ten klimat, a archiwalne kroniki filmowe mówię Ci miodzio:))))
a mój wrzask GOL było słychać nawet u sąsiadów - graliśmy bardzo dobrze i wg mnie to jest sukces:)))jestem dobrej myśli:))
16-tego muszę koniecznie wziąć coś na uspokojenie!
papa
dorcia

dziewczęta też przyznaję, że wczoraj zaszalałam....
na początku meczu mała Zo wzięła mnie za rękę i kazała się uspać (i tylko z mamą, bo sama nie zaśnie), więc usypiając ją nasłuchiwałam z drugiego końca domu czy moi faceci (czytaj mąż i jego koledzy) nie krzyczą, ale było ok, nie krzyczeli, więc gola nie było:-) heheheh
a gdy wróciłam i straciliśmy pierwszą bramkę, przez tego Dzagojeva to lekko się podłamałam i dopingowałam z całych sił.
no a gdy nasz Błaszczykowski strzelił to tak nas wszystkich z kanapy zerwało, że cud że mała Zo nie wstała z tych wrzasków:)
później to już myślałam, że pobiegnę do apteczki i walerianę sobie na serce wezmę bo mi jak szalone waliło, heheheh ale emocje:) już sobie wyobrażam co się u Was kochane działo:D

Dorciu, to 16-tego ja też już przed meczem zaparzę sobie ziółek. Będzie nas dwie.

Ja na 16-tego maluję koszulkę - może mnie uspokoi :))) U nas się działo tyle, co moje łezki. Jak im z trybun na sam koniuszek zaśpiewali mazurka to same mi łzy popłynęły, bo takiej dobrej gry w naszym wykonaniu DAWNO nie widziałam, aż mi serce podskakiwała, że jest na co patrzeć :)))
Najbardziej podobają mi się te momenty jak Oni sami cieszą się z gola, to są tak cudowne chwile...
Ja się na ziółka też zapisuję - hihihi dziś już czuję jak mi w brzuchu tańczą emocje, a co dopiero za 3 dni...

Koszulka biało-czerwona? Pokażesz pokażesz mi przed meczem? Proszę.....:D:D:D

Paulinko a może i my *strzelimy" sobie napis na koszulce lub ew.....pod nią hihihi:)?
cmoki
dorcia

buuuuuuuahahahhaha Dorotko ja bardzo chętnie:) mogę i pod, co mi tam.... raz się żyje.... raz mamy euro w PL:-) a farby do tkanin też posiadam!;-)

Paulinko - pokażę :))) Zrobię wszystko (mam układ ze słońcem), że uda mi się już jutro (?)
Ja pokaże jak to zrobić jak sie nawet nie ma takich farb, ale ma się coś, co jest w każdym domu :)))
Trzymajcie kciuki! Aaaa zostawić Was na chwilę, ja tu trzymałam kciuki za Portugalię (ufff) i chciałam, żeby Pomarańczowy kolor dał radę na czołg Niemiecki (oj!) - a Wy gadu-gadu :)))

Marysiu ja sercem byłam za Duńczykami, jakoś do mnie ten Ronaldo nie przemawia. I za pomarańczowymi byłam, bo tam (jak to mój brat określił) gra sobowtór męża mojego:D Hehehhe

Dorotka a Ty jak kciuki trzymałaś, że Holendrzy nie wywalczyli drugiej bramki???

Mnie też, dwa lata temu miałam do niego jakąś nieuzasadnioną "awersję", ale teraz sama się sobie dziwię - czemu? Jest raz w lepszej, raz gorszej formie, mniej może i bywa nieraz skuteczny, ale piłkę prowadzi mistrzowsko, aż przyjemnie oglądać :))) Ja po prostu lubię ładną grę, dlatego zawsze mam serce po "niebieskiej stronie" i Argentyna daje moim emocjom sporo radości :)))
A z tym Holendrem to pewnie jakaś podświadomość! :))) A Dorcia pewnie kibicowała Podolskiemu i dlatego Holendrzy nie dali rady jej sile kibicowania :)))

Marysiu gra grą, emocje emocjami, a blog blogiem - kochana pamiętam o zabawie książkowej, jeszcze tylko kilka ilustracyj muszę walnąć... no bo jak to tak:-) dlatego proszę o cierpliwość! to tak przypominam, w ramach jakbyś sobie pomyślała, żem gapa i żem zapomniała - PAMIĘTAM PAMIĘTAM, tylko tyle, że przez to euro do tyłu z robotą jestem - bo szyć i oglądać to se ne da:D
:*

P.S. Maryś kibicujemy dalej, ja duńczykom, ty portugalczykom... a Dorotka niech się nie wygłupia z tym Podolskim:-)

Maryś, Paulinko mam lekkie zawirowania domowe z niedomagającym małżonkiem:( wiec wczoraj musiałam "trzymać" na duchu pana M lecz dzień dziśiejszy i badanie endoskopowe co nieco wyjaśniło, może nie na + ale przynajmniej wiemy na czym stoimy:)
Kibicowałam Dyńczykom (sorry Maryś),to tacy mili ludzie:) za Ronaldo nie przepadam:(( może obrażam uczucia innych ale mam dla takich panów swoje określenie "fryzjerczyk"( przepraszam wszystkich fryzjerów-:)
A pomarańczowych lubię, więc widocznie kiepsko zaciskałam dłonie:(
buziaki dla super kibicek:)
dorcia
ps. dzisiejsze mecze też zapowiadają się ciekawie!

Uuuuuuu Dorotko współczuję - chory facet bardziej marudzi niż chore dziecko:-) A tak na poważnie to mam nadzieję, że to nic poważnego i że za dwa dni będzie mógł ostro kibicować!

Tak, dzisiaj też zapowiada się piękny wieczór:D

Tak, tak... Miałam nadzieję, choć to nie był "typowy portret" to starałam się wmalować to jak ja sobie tę Mandalową Mistrzynię widzę :))))

Oj tak, kiedyś już usłyszałam, że mam nie szukać "wyszukanych" prezentów, tylko zakasać rękawy i działać, bo inaczej mnie powyrzucają za drzwi :))) No chyba, że przyjdę z dobrą knigą :))) hihihi

Super wiedzieć, że komuś nasza własna krwawica najbardziej się podoba...albo książka :) hihi

Ja zawsze mam "nieśmiałość" nigdy pewności, że się spodoba, zawsze temu towarzyszy niepokój, czy się "udało" :)))

ojjjjj ja mam to samo...jakoś ciężko mi uwierzyć było...ale jakoś ten blog coraz bardziej mnie przekonuje, że nie najgorzej mi wychodzą pewne rzeczy :) Ty też :) nie najgorzej sobie poczynasz hihihi

Ludeczko :)***
Ja mam do rudowłosych, piegowatych i zielonookich jakąś słabość taką, że one się cisną na papier :)))
A już zupełnie poważnie to jest taki "swoisty portret", ale bez konieczności szukania podobieństwa, a bardziej tej energii, taka mieszanka. Dziękuję Ci :))))***

Dziękuję! :)))))

Z Twoimi akwarelami to jest tak, zawsze lubiłam akwarelę ponad wszystko, ale niestety Pan Bóg poskąpił w tym kierunku talentu ;), a ja jakby na przekór to chciałam robić i kiedy tylko widziałam piękną akwarelę rzucałam się też malować tymi farbami, wreszcie po latach wytłumaczyłam sobie, że nie muszę umieć wszystkiego, oddałam wszystkie farbki akwarelowe i kredki córci, ona lepiej czuje ten temat, poddałam się, odpuściłam, a teraz kiedy patrzę na Twoje dziewczyny-kobiety znów odczuwam tęsknotę, żeby wziąć pędzel i TEN papier i malować....

Z moimi akwarelami to jest tak, że nie skłamię jak powiem, że prawie 30 lat one mi niezmiennie towarzyszą... Te pierwsze "rosyjskie" miałam 20 lat temu, chociaż tym "szkolnym" niewiele odbierają. Ja po prostu bardzo, ale to BARDZO DUŻO maluję, malowałam, ćwiczyłam, nie wszystko musiało być udane, wiele, wiele prób, rozmalowywania... I zawsze akwarela obok ołówka. A potem kredki, które też wodą traktowałam. Pamiętam nawet, że były chwile, że zamiast na rysunek studyjny węglem kusiłam się o akwarelę, albo rozwodniony tusz, też ekoliny...
Nie zakładałam, że musi wyjść "cacy" ćwiczyłam, ćwiczyłam... I tak w kółko - polecam!!!

Oj Natalka jest moim ukochanym dziewczątkiem i w nią też wmalowałam kawał serducha z tej mojej miłości :)))
Ściskam cieplutko!!!!

Dziękuję Joanno!!! Ta oprawa, to zabawa z masą papierową, zupełnie moje nowe odkrycie i się tym z radością bawię ;))))

No tak, wiesz jaka jest magia w tym Mandalach naszej Czarodziejki :))))
Wiem, wiem... Ale konieczność usprawiedliwienia się i ukojenia Waszej cierpliwości jakoś niezmiennie mi towarzyszy, bo mimo, że zostałyście na sam koniec - to nie możecie się czuć ani na moment "opuszczone" :))))
I sama się nie mogę już doczekać, aż skończę! Będę Cię mogła uściskać :))))

och:)))potrzebne mi to ogromnie:)))Twoja akceptacja i obecność to miód na moje serducho:)
d.

Miodu pod dostatkiem :))) Niespodzianka się już kończy, już wielkimi krokami zapowiada swój finisz :))) Chyba się rozochociła Twoim pragnieniem ♥

Maryś... tak sobie pomyślałam teraz.... hmmmmm jak już skończysz te nasze niespodzianki, to na co my z Dorcią później czekać będziemy, hem???:-)

ja będę czekać na spotkanie:)
d.

O!!! I to jest dobry plan, ale przecież ja nie zamierzam kończyć zagadek, niespodzianek itd :))) Nawet nie wiecie ile JA MAM Z TEGO RADOŚCI - jak dziecko ;))))

Heheh dobre, dobre. To my z Dorotką czekamy na kolejne konkursy:D Przynajmniej u Maryś mnie szczęście nie opuszcza....

O, no i tak trzymać :))) Tylko zanim będą następne, to kolejka przyjemności w tworzeniu musi się "poluzować", ale jest w tym coś jeszcze, bo poza emocjami jakie wplatam w to "dla Was" są niezapomniane emocje euro 2012, które temu towarzyszą, więc to będą nagrody "historyczne" hihihi

nagrody historyczne - mniam, mniam , mniam ale Ty sie Maryś nie forsuj i poluzuj; chętnie bym sie pobawiła BEZ NAGRÓD bo samo "gadu-gadu" z Toba to nagroda!:)))i frajda ze zgadywania:)
pysiaki
dorcia

O rety, aż z Holandii do mnie doleciały te wzdychania :))) Coś się ku temu zaradzi ;))))

O rety! Cała przyjemność po mojej stronie ♥♥♥
To się tak przekłada - radość w życiu, na radosne wymalowanie, zupełnie nieświadomie ;)))) hihihi
Ucałowania!!!

Dziękuję Kasieńko ♥♥♥
Uściski!

Ty to wiesz jak sprawić komuś radość. Buziaki

:)****
nawet nie wiesz jak się cieszę...

Dziękuję :))))

Ja też uwielbiałam kalejdoskopy i nawet kilka lat temu dostałam jeden na urodziny :)

A co do mandali to właśnie przypomniało mi się, że jak byłam mała, to robiłam coś, co się nazywało "sekret". Polegało to na tym, że kopało się płytki dołek w piasku lub jakiejś innej niezbyt ubitej glebie, układało się kwiatki (głownie polne) w różne wzory, przykrywało czystą szybką i zasypywało. Po odsłonięciu środka szybki ukazywał się kwiecisty wzór :) Nazywało się to "sekretem", bo tylko twórca wiedział, gdzie się znajduje. Sekret zachowywało się do czasu, aż kwiatki zwiędły.
Piszę o tym, bo te kwiatowe wzory (przynajmniej w moim wykonaniu) do złudzenia przypominały mandale :D

Tak, tak... Już z Didre i Jyoti wspominałyśmy sekreciki, te urocze zakopane pod kolorowymi szkiełkami skarby... Kalejdoskop to jedna z tych magicznych zabawek, godzinne wpatrywanie się na niepowtarzalność powtarzających się układów, które za drgnieniem nadgarstka zmieniają się w jednej chwili. Ten kto wykombinował ten kalejdoskop - to MISTRZ!!!

zgadzam się w całej rozciągłości :)

Aneczko :)****
Maluję ile sił w pędzlach!!!

A wiesz, że ja się bardzo bałam, że przegadam te symbole oczywiste, ale nie mogłam się im oprzeć :))) I wiem, że zieleń jest Jyoti bardzo bliska, pewnie nie mniej niż błękity, ale czułam, że energia z fioletów zamkniętych w czerwieni nie przyjmie obok zieleni jeszcze błękitu :)))
Ahhh, tu cukrem sypiesz mi prosto w oczy, a co jak się rozbestwię, rozbisurmanię, rozkokoszę od tych słodkich słów? Yyyy :)))

Wtedy nie pozostanie nam nic jak wrzucić to wszystko do miseczki i wyczarować z tych słodyczy naleśniki z truskawkami i bitą śmietaną :))) W przypływie ekstrawagancji dodamy jeszcze odrobinę czekoladowej polewy :)))
PS ale ten sypany cukier to na szczęście cukier puder :)))

No to mi lżej od razu :))) Cukier puder obsypany jak śnieg :))) Albo wiesz co?... A może zrobimy z niego watę cukrową (uwielbiam!!!)

A z waty cukrowej kolczyki ... można jak widać po moim dzisiejszym poście na blogu hahahaha
Tylko wiesz ... jak tą watę pokoloryzujemy to potem ubrań nie dopierzemy hehehehe

Hihi przypomniało mi się takie zabawne zdarzenie, gdy córka koleżanki zażyczyła sobie różową watę cukrową, była duża więc to ja ją niosłam, a nie ten szkrab ... no i ... tuż tuż po zakupie zaczęło mocno przygrzewać słoneczko ... ukochany sweterek aż błyszczał od lukru jaki się na nim zrobił ... taka różowa rosa na brązowym sweterku ... komicznie to wyglądało :)))

Ale mi robisz APETYT!!!

:D

A ja pamiętam też takie pocztówki z dziewczynkami "różne" i w większości zamyślone takie, niby smutne, ale takie jakby za czymś bardzo tęskniły, bliskie mi :))) Dziękuję Moniś!

Dziękuję ja i akwarela nisko się kłaniamy ;)))

Dzięki Sus!!! Mandala jest moja, moja, moja... HURA! :))) I patrzy na mnie rano i się uśmiecha (nie byłam pewna, ale dziś to widziałam ukradkiem) :)))

Na pewno się uśmiecha, wierzę Ci, bo Twoje Rude też puszczają do mnie oko ;)

Och mój talencior się zarumienił i schował pod pazuchą, ale nam się cieplutko zrobiło od dobrego słowa :))) Dziękujemy!!!

Aniu! Chwytaj za papierową masę i "kombinuj" to naprawdę znakomita zabawa :)))
Bardzo mi miło, oj za sufitem tęsknię, ale wiem, że kiedyś powróci, nowy, piękniejszy, jeszcze bardziej, bardziej MÓJ :))))

Ja też! Lubię takie poranki, kiedy niespodziewanie mnie coś złapie za serce - dzień jest taki piękny! Miło mi, że nam się udało z akwarelką tak Ci umilić dzień! ;))))
Dziękuję ♥

Dziękuję :))) Ja jestem wynajdowywaczem sobie zadań do pracy i chronicznie cierpię na Czasubrak :)))
Serdeczności przesyłam :)))

Bardzo mi miło, znów się zarumieniłam :)))

Asiu, zapraszam na maila (w profilu znajdziesz adres) Czasu nie mam do końca wakacji pewnie... Taki uciekający przede mną :)))

Ja również pozdrawiam i dziękuję za ciepełko :))) I zmagam się z nadmiarem rzeczy "na raz", ale już zawitało do nas słońce, to przyspiesza moje tempo :)))

Dziękuję Olgo, bardzo ciepłe słowa tak dobrze otulają ;))) Aż się dalej chce malować!
Wzajemnie ♥

:)***
Serdeczności!

Oj, a ja pewnie dlatego tak kocham IKONY, bo te ich dłonie... jejku ;))))
Mój Ty zachwycie :))) Dziękuję ♥

Dziękuję Asiu :))) Najpiękniejsze jest to, że każda z Was zwraca uwagę na inne szczegóły, o których ja nawet nie wiem, a potem patrzę Waszymi oczami, to urocze :)))

Cudownie! ja też uwielbiam od Was te zastrzyki energetyczne jak wiatr w skrzydła!!! :)))
Dokładnie ten opis mi krążył wokół głowy, żeby z lekkim motylim skrzydłem te marzenia i szczęście się oplatało dookoła obdarowanej :))) Ona jest "rudzielcem", coś w tym jest, ja tylko przez chwilkę byłam "farbowanym" ale jakoś mi się te rudzielce same malują tak chętnie :)))
Serdeczności ♥

Ewuś... :)))))))))))
Bardzo się cieszę, a kalejdoskop to cudowna sprawa, jak przeczytałam wyżej w Waszych komentarzach opowieści o jego czarach, to mnie tak zauroczyło i popchnęło w moje wspomnienia!

DZIĘKUJĘ :)***
Jesteś taka słoneczna LUDKO!!! ♥

A widzisz ;))) No bo to taki zamknięty krąg, a ja spakowałam wysłałam i nie pokazałam w porę u siebie (gapa) :)))

No ba, a szczególnie jak się samemu nosi TAAAAKI ognisty kolor włosów! Witam, pozdrawiam, zapraszam i dziękuję za ciepłe słowa ♥

:))))) Oh Beatko, no jak tu Cię nie wyściskać :)))